Piechota łanowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Piechota łanowa – rodzaj oddziałów wojskowych w Polsce wzorowany na piechocie wybranieckiej, do których pierwszy zaciąg przeprowadzono w 1655 r. wśród chłopów z dóbr królewskich, szlacheckich i kościelnych[1].
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1655 |
Rozformowanie |
1673 |
Działania zbrojne | |
Potop szwedzki | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
piechota |
Skład |
około 3000 żołnierzy |
Zamknij
Każdy właściciel ziemski miał obowiązek wystawić jednego żołnierza z 15 (240 ha), zamiast jak dotąd z 20 (320 ha)[2] łanów ziemi uprawnej.
Od roku 1673 została zastąpiona przez zaciąg według liczby budynków mieszkalnych - była to tzw. piechota dymowa. W miastach podstawą poboru rekruta zawsze była liczba domów (dymów). Szeregowi, nazywani łannikami[3], nosili umundurowanie w kolorze błękitnym podbite czerwienią[4].