Pistolet Glock 18
austriacki pistolet automatyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Glock 18 – austriacki pistolet automatyczny.
Glock 18C | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Projektant |
Gaston Glock | ||
Producent |
GLOCK Ges.m.b.H. | ||
Rodzaj |
pistolet automatyczny | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber |
9 mm | ||
Nabój | |||
Magazynek |
pudełkowy, 17/19/33 nab. | ||
Wymiary | |||
Długość |
186 mm | ||
Wysokość |
155,5 mm | ||
Szerokość |
30 mm | ||
Długość lufy |
114 mm | ||
Długość linii celowniczej |
165 mm | ||
Masa | |||
broni |
624 g (niezaładowany) | ||
Inne | |||
Szybkostrzelność teoretyczna |
1200 strz./min | ||
|
Jest to jedyna broń samoczynno-samopowtarzalna wśród wersji pistoletu Glock. Zasilana jest nabojem 9 mm Parabellum. Ma szybkostrzelność teoretyczną 1200 strz./min[1]. Wyposażony (w przeciwieństwie do Glocków samopowtarzalnych) w bezpiecznik nastawny będący jednocześnie przełącznikiem rodzaju ognia. Przełącznik znajduje się na lewej stronie zamka, a pozycja „zabezpieczony” znajduje się pomiędzy pozycjami ognia pojedynczego/ciągłego. Pistolet Glock 18 wykonano na bazie modelu 17, jednak główne części nie są zamienne. Miało to utrudnić przeróbki Glocka 17 na broń automatyczną[2]. Pistolety te różnią się wymiarami. Produkowana była również wersja Glock 18C. „C” oznacza tu kompensator podrzutu wykonany w formie dwóch owalnych wycięć na górnej powierzchni lufy i zamka.