Pius Paschke
niemiecki skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Pius Paschke?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Pius Paschke (ur. 20 maja 1990 w Monachium[2]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu WSV Kiefersfelden. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 oraz srebrny (2020) i brązowy (2024) medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich. Medalista mistrzostw kraju.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WSV Kiefersfelden | ||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
21 grudnia 2013 w Engelbergu (47. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
14 lutego 2015 w Vikersund (29. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
25 listopada 2023 w Ruce (2. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
16 grudnia 2023 w Engelbergu | ||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
W zawodach FIS Cup zadebiutował we wrześniu 2007 w Oberwiesenthal, zajmując 42. miejsce. W lipcu 2008 w tej samej miejscowości zdobył pierwsze punkty cyklu po zajęciu 11. miejsca. Miejsce w najlepszej dziesiątce FIS Cup zajął po raz pierwszy w styczniu 2010 w Lauschy[3]. 13 marca 2010 po raz pierwszy w karierze wystartował w Pucharze Kontynentalnym. W zawodach w Ruce zajął 38. miejsce. Pierwsze punkty zdobył we wrześniu tego samego roku w Ałmaty, po zajęciu 23. pozycji[4].
W Pucharze Świata zadebiutował 21 grudnia 2013 w Engelbergu, zajmując 47. miejsce. 11 stycznia 2014 w Courchevel po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. pozycję[5]. W październiku 2014 w Klingenthal zajął 30. miejsce w debiucie w Letnim Grand Prix. W sezonie 2014/2015 trzykrotnie zakończył konkursy Pucharu Kontynentalnego w pierwszej trójce. 14 lutego 2015 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. miejsce w Vikersund[6]. W grudniu tego samego roku powtórzył ten wynik w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie[7].
Trzykrotnie zwyciężał w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2017[8]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął trzecie miejsce[9]. W otwierającym sezon 2017/2018 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zajął 12. pozycję. Tydzień później zawody w Ruce zakończył na 14. miejscu indywidualnie i 2. w drużynie. W grudniowych zawodach cyklu zajmował głównie lokaty w trzeciej dziesiątce, a w konkursach w ramach Turnieju Czterech Skoczni nie zdobywał punktów. Od lutego 2018 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszym występie zajmując 3. miejsce. W marcu jeszcze trzykrotnie zdobył punkty Pucharu Świata[8] i w klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 30. miejscu z 90 punktami[10].
W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 11. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2018/2019 w Pucharze Świata punkty zdobył raz – był 21. w zawodach 67. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. Czterokrotnie zajmował miejsca na podium Pucharu Kontynentalnego[11].
W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019 dwukrotnie zajmował 2. i trzykrotnie 3. miejsce[12]. Cały cykl ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej[9]. W sezonie zimowym 2019/2020 wystąpił we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. W najlepszym występie, 11 stycznia 2020 w Predazzo zajął 8. lokatę. Trzy inne konkursy zakończył na 10. miejscu, stawał też na podium zawodów drużynowych w Lahti i Oslo[12]. W klasyfikacji generalnej sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 21. pozycji z 353 punktami[10].
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był w rozgrywanych w grudniu 2020 pierwszym konkursie w Niżnym Tagile i drugim w Engelbergu – zajął w obu 5. pozycję. Również w grudniu, w wieku 30 lat, zadebiutował na imprezie mistrzowskiej. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 indywidualnie zajął 11. miejsce, a w drużynie, startując wraz z Constantinem Schmidem, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, na których indywidualnie był 11. na skoczni normalnej i 18. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Severinem Freundem, Eisenbichlerem i Geigerem, zdobył złoty medal[13]. Puchar Świata 2020/2021 zakończył na 15. lokacie w klasyfikacji generalnej z 514 punktami[10].
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w listopadowych i grudniowych zawodach, gdy trzykrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w zawodach w Ruce oraz Wiśle. Po konkursie w Bischofshofen 8 stycznia 2022 nie zdobywał już punktów cyklu, ale kontynuował starty aż do końca lutego i zawodów w Lahti[14]. Sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 174 punktami[10]. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 28. pozycję w konkursie indywidualnym na skoczni dużej[14].
W lipcu 2022 zajął 9. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle. W początkowej części sezonu zimowego 2022/2023 występował w Pucharze Świata, w listopadzie i grudniu 2022 zajmując głównie miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej w sezonie sklasyfikowany był w listopadowych zawodach w Ruce, które ukończył na 8. pozycji. Po słabym występie w 71. Turnieju Czterech Skoczni do końca sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszych startach w tym cyklu zajmując dwukrotnie 6. miejsce. W kilku występach w Pucharze Świata w drugiej połowie sezonu punkty zdobył raz – w kończących cykl zawodach w Planicy zajął 27. lokatę[15]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 34. pozycji ze 168 punktami[10].
25 listopada 2023 po raz pierwszy stanął na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce w otwierającym sezon 2023/2024 cyklu konkursie w Ruce. W wieku 33 lat i 189 dni został najstarszym w dotychczasowej historii skoczkiem narciarskim z pierwszym podium w karierze, wyprzedzając w tym zestawieniu Jana Maturę[16]. 16 grudnia 2023 w Engelbergu odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w Pucharze Świata, również w przypadku tego osiągnięcia zostając najstarszym debiutantem w historii[17].
Reprezentując Bawarię, zdobywał medale mistrzostw Niemiec w konkursach drużynowych: złoto w 2011[18], 2020[19] i 2021[20], srebro w 2014[21], 2015[22], 2018[23] i 2022[24] oraz brąz w 2013[25].
Indywidualnie
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 28. miejsce (K-125) |
Starty P. Paschke na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
28. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 131,0 m | 127,0 m | 243,5 pkt | 52,6 pkt | Marius Lindvik |
Indywidualnie
2021 Oberstdorf | – | 11. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-120) |
Drużynowo
2021 Oberstdorf | – | złoty medal (K-120)[uwaga 1] |
Starty P. Paschke na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,0 m | 95,0 m | 250,9 pkt | 17,9 pkt | Piotr Żyła |
18. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 129,5 m | 114,5 m | 231,2 pkt | 45,3 pkt | Stefan Kraft |
1. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 1] | 136,5 m | 132,0 m | 1046,6 pkt (266,6 pkt) | – |
Indywidualnie
2020 Planica | – | 11. miejsce |
2024 Tauplitz | – | 23. miejsce |
Drużynowo
2020 Planica | – | srebrny medal[uwaga 2] |
2024 Tauplitz | – | brązowy medal[uwaga 3] |
Starty P. Paschke na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 212,5 m | 224,5 m | 217,0 m | 213,5 m | 790,9 pkt | 86,3 pkt | Karl Geiger |
2. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[uwaga 2] | 220,0 m | 223,5 m | 1708,5 pkt (407,9 pkt) | 19,2 pkt | Norwegia | ||
23. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 198,5 m | 195,0 m | 182,0 m | –[uwaga 4] | 539,7 pkt | 107,7 pkt | Stefan Kraft |
3. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[uwaga 3] | 229,5 m | 211,5 m | 1549,9 pkt (416,1 pkt) | 66,5 pkt | Słowenia |