Placki ziemniaczane
potrawa z utartych ziemniaków smażonych na tłuszczu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Placki ziemniaczane, placki kartoflane – prosta potrawa przygotowywana ze startych ziemniaków, placki smażone na tłuszczu (oleju lub smalcu[1]).
Zobacz też: kotlety ziemniaczane oraz racuchy ziemniaczane. |
obiad lub kolacja | |||
Rodzaj |
placek | ||
---|---|---|---|
Kuchnia |
europejska | ||
Obróbka żywności | |||
Składniki | |||
| |||
| |||
|
Głównymi składnikami są starte na tarce surowe ziemniaki z dodatkiem cebuli (niekiedy składnik ten pomija się, jeśli placki podaje się na słodko[1]), jajek, niewielkiej ilości mąki[1][2][3] i soli.
Według niektórych przepisów starte ziemniaki z cebulą zalewa się wrzącym mlekiem[1]. Na Podlasiu dodawana jest odrobina pieprzu i majeranku.[potrzebny przypis]
Placki ziemniaczane podaje się zaraz po usmażeniu, aby pozostały chrupkie[1]. W wersji na słono mogą być podawane z gulaszem lub z różnego rodzaju sosami, kwaśną śmietaną, pokruszoną bryndzą[2], z gzikiem, itd. Na słodko podaje się je z cukrem i śmietaną lub twarogiem, a także z konfiturami, zagotowanymi z cukrem kiszonymi brusznicami[3] (kuchnia białoruska[3]), musem jabłkowym, etc.
Regionalnie w Wielkopolsce, na Warmii i Mazurach potrawa ta nosi nazwę plendze, plindze lub plyndze (niem. Plinse)[uwaga 1].