Planty (botanika)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Planty (łac. planta – roślina, plantować – wyrównywać teren[1]) – rodzaj miejskich terenów zielonych zwykle zakładanych na miejscu likwidowanych fortyfikacji miejskich (murów obronnych, wałów ziemnych, fos), czy dawnego koryta rzecznego[2].
W Polsce znanym przykładem plant są planty krakowskie utworzone w pierwszej połowie XIX wieku, a także planty w Rawiczu.