Podoplanina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Podoplanina – jest glikoproteiną błonową podocytów o ciężarze 43 kD[1], kodowane przez gen PDPN[2]. Białko te wstępuje tylko na szczytowej części wypustek stopowatych podocyta, które mu przypisuje się zdolność do kontrolowania ich kształtu.
Breiteneder-Geleff i wsp. zauważyli, że zmniejszona ilość podoplaniny wiązała się ze spłaszczeniem wyrostków stopowatych. Podoplanina jest też jednym z białek, które odgrywają rolę w połączeniu między wyrostkami stopowatymi i błoną podstawną. Podanie szczurom przeciwciał przeciwko podoplaninie powoduje zanik wyrostków stopowatych i pojawienie się białkomoczu[3].
Jej ekspresję wykazano również w naczyniach limfatycznych, pneumocytach typu I, osteocytach, osteoblastach i komórkach mezotelium[4].