Pogoń Lwów (piłka nożna)
polski, a później ukraiński klub piłki nożnej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Pogoń Lwów (piłka nożna)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Pogoń Lwów – polski klub piłkarski z siedzibą we Lwowie. Kontynuator tradycji powołanego wiosną 1904 roku w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie piłkarskiego Klubu Gimnastyczno-Sportowego IV Gimnazjum, działającego od 1907 do 1939 roku pod nazwą LKS Pogoń i reaktywowanego w 2009. Obecnie zajmuje 34. miejsce w tabeli wszech czasów polskiej ekstraklasy[5], będąc zarazem jednym z najbardziej utytułowanych przedwojennych polskich klubów piłkarskich (cztery tytuły mistrza Polski).
Ten artykuł dotyczy klubu piłkarskiego. Zobacz też: Pogoń Lwów – ujednoznacznienie. |
Pełna nazwa |
Lwowski Klub Sportowy | ||
---|---|---|---|
Przydomek |
Pogończycy, Poganiacze[1], Pogoniarze | ||
Barwy |
czerwono-niebiesko-białe[2] | ||
Data założenia |
1904 | ||
Debiut w najwyższej lidze |
3 kwietnia 1927 | ||
Data rozwiązania |
1939 | ||
Data reaktywacji |
2009 | ||
Liga |
Premier Liga Obwodu Lwowskiego (IV poziom) | ||
Państwo | |||
Adres |
ul. Ak. Kuczera 20/2 (biuro)[4] | ||
Stadion |
Park Sportowy | ||
Prezes |
Marek Horbań | ||
Trener |
Witalij Łobasiuk | ||
| |||
Strona internetowa |
Lwowski Klub Sportowy był współzałożycielem Związku Polskiego Piłki Nożnej przy związku austriackim, Polskiego Związku Piłki Nożnej i mistrzostw Polski. W roku 1909 Pogoń założyła klub sportowy JKS Jarosław. Był on filią Pogoni do 1914 roku i funkcjonował pod nazwą Pogoń Jarosław[2]. Drużyna piłkarska Pogoni do roku 1939 działała jako jedna z sekcji wielosekcyjnego LKS. Obecnie prócz futbolowej istnieje tylko sekcja kolarska[6].
Pogoń, obok Warszawianki, jest jedynym polskim klubem, który nigdy nie spadł z ekstraklasy[7]. W 1938 roku Związek Polskich Związków Sportowych przyznał Pogoni tytuł „najlepszego i najbardziej zasłużonego klubu sportowego w Polsce”[8].
We współczesnej Polsce do tradycji lwowskiej Pogoni odwołują się Polonia Bytom, Pogoń Szczecin, Odra Opole, Piast Gliwice, Odra Wodzisław Śląski[9] i Pogoń Prudnik[10].
Lata 1904–1914
Pierwsze drużyny piłkarskie wśród uczniów C. K. IV Gimnazjum we Lwowie powstały w 1900[3]. Ich założycielem był nauczyciel gimnastyki Eugeniusz Piasecki. Piłkarze rozegrali w tymże roku mecze towarzyskie na terenie Lwowskiego Klubu Cyklistów (1:1 i 0:0 z gospodarzami). Jednak dopiero w 1904 drużyny uczniowskie przyjęły oficjalną nazwę: Klub Gimnastyczno-Sportowy uczniów IV-ego Gimnazjum[3]. Wówczas po raz pierwszy drużyna zagrała też mecz wyjazdowy – w krakowskim Parku Jordana (0:3 z miejscowymi studentami). Na przełomie lat 1906 i 1907 młodzież postanowiła się usamodzielnić i powołać do życia niezależny klub z własnym statutem. Rozpoczęto rozmowy na temat fuzji z Lechią[11]. W 1907 uzgodniono nazwę (Lwowski Klub Sportowy "Pogoń"; zaproponował ją Maksymilian Dudryk[12]) i barwy klubowe – biało-czerwono-niebieskie[11]. Na czele klubu stanął dr Piasecki. Głównym sponsorem został Ludwik Kuchar, właściciel sieci kin we Lwowie i Krakowie[13], którego synowie Tadeusz, Władysław, Wacław, Mieczysław byli zawodnikami Pogoni. Z tego względu dla Pogoni przyjęto określenie Klub Kucharów[14].
1907 rok przyjmowano za rok założenia klubu do czasu odzyskania w 1918 przez Polskę niepodległości. W 1908 uchwalono statut (pierwszy na ziemiach polskich statut klubu lekkoatletyczno-piłkarskiego) i wydzierżawiono boisko za rogatką stryjską (na Bednarówce[15]). Od 1913 znajdowała się tam (przy ul. Stryjskiej) także siedziba klubu. W pierwszych latach działalności sekcja piłkarska regularnie rozgrywała mecze z drużynami lwowskimi (przede wszystkim Czarnymi, Lechią i Hasmoneą) oraz z krakowskimi (głównie Wisłą i Cracovią). W 1909 piłkarze pojechali pierwszy raz za granicę Galicji, do Koszyc, i przegrali 0:5 z Kassai Athletikai Klub. Rewanż grany we Lwowie zakończył się wygraną Węgrów 4:1[16]. Odtąd coraz częściej grano z klubami austriackimi, czeskimi, śląskimi czy węgierskimi. W 1910 Pogoń wstąpiła do Austriackiego Związku Piłki Nożnej, a w 1911 była współzałożycielem Związku Polskiego Piłki Nożnej[17].
W 1913 Pogoń brała udział w organizowanych przez ZPPN mistrzostwach Galicji. Zajęła w nich trzecie (ostatnie) miejsce, za Cracovią i Wisłą[18]. W 1914 wymienione wyżej kluby, a także Czarni, należały do I klasy Austriackiego ZPN. Wzięły one udział w kolejnych mistrzostwach Galicji, których jednak nie dokończono z powodu wybuchu wojny światowej[19].
Lata 1915–1926
W czasie Wielkiej Wojny w Pogoni nadal grano w piłkę[20], a do Lwowa w dalszym ciągu przyjeżdżały drużyny z innych miast, również zagranicznych[21]. Podejmowano też zespoły wojskowe (legionowe).
Od listopada 1918 wielu zawodników Pogoni walczyło w wojnie polsko-ukraińskiej, wielu z nich poległo. Baterią I Lwowskiego Pułku Artylerii, zwaną potem Pogonią, dowodził porucznik Tadeusz Kuchar[12]. Na liście sportowców, którzy oddali życie w walce o niepodległość znajduje się 57 członków LKS Pogoń.
W dniu 18 maja 1919 Pogoń rozegrała pierwszy mecz w historii niepodległej Polski, zwyciężając zespół 5 pułku piechoty 9:3 (pięć goli zdobył Wacław Kuchar)[14].
W 1920 klub wystartował w mistrzostwach okręgu lwowskiego, co miało stanowić eliminację do turnieju finałowego o mistrzostwo Polski. Eliminacji nie zdołano dokończyć przed wybuchem wojny polsko-bolszewickiej[22]. Rok później rozgrywki przeprowadzono do końca i mistrzem kraju została Cracovia. Pogoń sklasyfikowano na 4. miejscu. W 1922 drużyna ze Lwowa była już najlepsza. O tytule zespołu prowadzonego przez austriackiego trenera Karla Fischera przesądziła wygrana rywalizacja z Wartą Poznań (1:1 i 4:3). Rok później lwowiacy obronili tytuł, w finale pokonując Wisłę z Krakowa (3:0, 1:2 i 2:1)[23]. W 1923 Pogoń po raz trzeci z rzędu zwyciężyła w rozgrywkach okręgu lwowskiego (klasa A)[24]. W 1924 Polski Związek Piłki Nożnej odwołał MP, chcąc zapewnić dobre warunki reprezentacji Polski, przygotowującej się do występu na paryskiej olimpiadzie[25]. Do Lwowa przyjeżdżało wówczas wiele czołowych drużyn europejskich (m.in. z Jugosławii, Austrii, Czechosłowacji, Niemiec i Danii). W listopadzie w Krakowie doszło do nieoficjalnego meczu o mistrzostwo Polski. LKS pokonał wtedy Wisłę 3:2.
W sezonie 1925 Pogoń, tylko raz remisując, zdobyła trzeci z rzędu tytuł najlepszej drużyny w kraju i otrzymała na własność Puchar Ministerstwa Zdrowia[26]. Wkrótce klub opuścił trener Fischer, a także Emil Görlitz i Józef Słonecki, którzy wyjechali do Włoch i podpisali kontrakt z Ederą Triest. Byli pierwszymi polskimi zawodnikami, którzy przeszli na zawodowstwo[27]. W 1926, pomimo trudnej sytuacji finansowej, udało się Pogoni zdobyć czwarte z rzędu mistrzostwo. W decydującym meczu Pogoń pokonała Polonię Warszawa 2:0[28].
Lata 1927–1939
W 1927 powołano Ligę, zrzeszającą największe polskie kluby. W pierwszym sezonie jej istnienia klub ze Lwowa uplasował się na czwartym miejscu w tabeli. Miał szansę na podium, jednak po zatargu z Ligą pozbawiono go możliwości rozegrania meczów czterech ostatnich kolejek i zweryfikowano je jako walkowery[29]. Na początku 1928 w klubie doszło do wielu zmian organizacyjnych. Zarówno klub, jak i drużynę piłkarską dopadł kryzys[30]. Na ławkę trenerską wrócił Fischer, lecz na krótko. Ligę ukończono na szóstej pozycji. 1929 był najgorszym w historii klubu[31]. Piłkarze musieli walczyć o utrzymanie się na poziomie ligowym. Kluczowy był październikowy derbowy mecz z Czarnymi. Zamykająca wówczas tabelę Pogoń wygrała 2:1, a w kolejnych czterech spotkaniach zdobyła sześć punktów, co sklasyfikowało ją na dziewiątym miejscu w lidze[32]. Rok później Pogoniarze zajęli siódme miejsce w stawce.
Przed startem rozgrywek w 1931 zespół odmłodzono i jednocześnie wzmocniono. Przy nierównej formie wystarczyło to do czwartej pozycji na finiszu rozgrywek. Osłabły za to kontakty międzynarodowe[33]. W sezonie 1932 Pogoń sięgnęła po wiceprymat w kraju, ustępując tylko punktem Cracovii. Stało się tak m.in. z powodu walkowera, jaki otrzymali krakowianie po grze w meczu Pasów z Czarnymi nieuprawnionego zawodnika[34]. Podobny, z perspektywy LKS, przebieg miały kolejne rozgrywki. Tym razem lwowiacy dali się o punkt wyprzedzić Ruchowi Hajduki Wielkie. Następna edycja MP nie była już dla Pogoni tak pomyślna – była ona bowiem ostatecznie szósta. Drużyna odbyła za to tournée po Francji i Belgii (wygrała m.in. z wicemistrzem Belgii, Daring Bruksela 2:1)[35]. W rozegranym 15 września 1934 towarzyskim meczu we Lwowie Pogoń zwyciężyła też 5:3 AC Milan[36]. W 1935 lwowiacy ponownie zdobyli srebrne medale, ponownie przegrywając o punkt z Ruchem.
Kolejny sezon nie był udany – Pogoń zajęła szóste miejsce w tabeli. Jeszcze gorzej było w 1937, kiedy to zespół znów bronił się przed spadkiem[37]. Skończyło się na ponownym szóstym miejscu. Rok później drużyna poprawiła się o jedną pozycję w tabeli. W dniach 28-29 maja 1939 odbył się turniej na 35-lecie klubu. Z tej okazji wydawano odznakę jubileuszową[38]. Wygrała go Cracovia przed Wisłą, Pogonią i Junakiem Drohobycz. Na 16 lipca 1939 zaplanowano mecz towarzyski Pogoni Lwów z algierską drużyną Union Sportive Musulmane Oranaise (USiMO) z Oranu[39]. W sezonie 1939 rozgrywek z powodu wybuchu II wojny światowej nie dokończono. 31 sierpnia 1939 Pogoń zajmowała trzecią pozycję w tabeli[40]. Ostatni mecz rozegrała w Warszawie z Polonią (1:2)[27]. Działalność klubu zawieszono.
Po 1945
Polacy ze wschodnich ziem zabranych, przede wszystkim ze Lwowa, znaleźli się po wojnie wśród animatorów piłki nożnej na ziemiach zachodnich. W oparciu o byłych piłkarzy Pogoni (m.in. Michała Matyasa) odtworzono w Bytomiu – gdzie osiedliło się wielu lwowiaków – Polonię[41]. Klub przyjął niebiesko-czerwone barwy Pogoni Lwów. Na cześć lwowskiego klubu barwy takie przyjęły także Pogoń Szczecin, Piast Gliwice, Odra Wodzisław i Odra Opole[13], natomiast Pogoń Prudnik nawiązała do tradycji Pogoni Lwów swoją nazwą[10]. Wacław Kuchar i Matyas pełnili po wojnie funkcje selekcjonera reprezentacji.
Lata 2009–2020
Inicjatywa zjednoczenia młodzieży polskiej we Lwowie wokół sportu powstała w 2007. Rozpoczęły się wtedy pierwsze treningi piłkarskie na hali sportowej lwowskiego Uniwersytetu Medycznego. W treningach brali udział studenci narodowości polskiej. We wrześniu 2008 otrzymali oni dotację na swoją działalność ze strony Fundacji „Semper Polonia". Z otrzymanych środków opłacono wynajem hali sportowej na zajęcia. Pod koniec 2008 członkowie klubu wystąpili z pomysłem rejestracji organizacji i przyjęcia nazwy LKS Pogoń Lwów[12]. W styczniu 2009 – dzięki staraniom młodych Polaków mieszkających i studiujących we Lwowie, wsparciu Konsulatu RP we Lwowie (z konsulem Grzegorzem Opalińskim) i Fundacji "Semper Fidelis", która przekazała dotację na działalność – Lwowski Klub Sportowy Pogoń został reaktywowany[13]. Drużyna Pogoni rozgrywała swoje mecze najpierw w szkolnych halach. W kwietniu zaczęto wynajmować boisko od ukraińskiego klubu Dynamo. Klub formalnie zarejestrowano w sierpniu. 10 października doszło do oficjalnej inauguracji: odprawiono mszę w katedrze lwowskiej, złożono kwiaty na Cmentarzu Orląt i rozegrano towarzyski mecz z Polonią Chmielnicki na boisku Szkolar na Pohulance przy Cmentarzu Łyczakowskim[42]. Pogoń wygrała 2:0 po bramkach Pawła Winiarskiego. Na mecz przybyły delegacje polskiego sejmu i senatu, zabrakło jednak przedstawicieli PZPN. Reaktywacja Pogoni Lwów została entuzjastycznie przyjęta przez kibiców w Polsce[13]. Klubowi pomagało istniejące już wcześniej Stowarzyszenie Sympatyków LKS Pogoń Lwów (SSPL).
W 2010 sponsorami klubu zostały firmy PZU Ukraina oraz Fabryka Farb i Lakierów Śnieżka. Już w lutym Pogoń miała okazję się zmierzyć z dawnymi mistrzami Polski (Garbarnią Kraków, Polonią Bytom i Szombierkami Bytom), biorąc udział w towarzyskim halowym Turnieju Zapomnianych Mistrzów w Bytomiu[43]. Wiosną Pogoń wystartowała w rozgrywkach ligi okręgowej obwodu lwowskiego. Wygrała je i uzyskała awans do Wyższej Ligi obwodowej (piąty szczebel)[44]. W 2011 współpracę z klubem rozpoczął PKP Cargo. Pierwsza drużyna regularnie rozgrywa mecze z polskimi drużynami na terenie RP, dotąd m.in. z Radomiakiem[45], Cracovią, Wartą Poznań, Siarką Tarnobrzeg, Koroną Kielce[46], Resovią[47], Stalą Mielec[48], Podlasiem Biała Podlaska[49], Polonią Leszno[50], Orlętami Radzyń Podlaski[51] i Polonią Słubice[52]. Ponadto klub nawiązał współpracę z Chrobrym Głogów[53], Polonią Przemyśl[54] i Strugiem Tyczyn[55]. Sezon 2011 Pogoń ukończyła na siódmym miejscu w tabeli Wyższej Ligi, lecz władze klubu postanowiły zgłosić drużynę do Premier Ligi lwowskiej (IV poziom)[56]. Debiutancki sezon zakończył się dla Pogoni siódmą pozycją w tabeli.
Od listopada 2012 klub wspiera spółka Trade Trans[57]. W 2013 powiatowy kompleks sportowy w Prudniku otrzymał imię „Tradycji Pogoni Lwów i Polonii Bytom”[58]. W rozgrywkach sezonu 2013 drużyna seniorów uplasowała się na dziewiątej pozycji w tabeli[59], rok później na dziesiątej[60]. Od 2013 roku Pogoń pozostaje drugim najwyżej notowanym lwowskim klubem po ukraińskich Karpatach. Kolejnym klubem partnerskim Pogoni została Barciczanka Barcice. Od stycznia 2015 sponsorem klubu jest Agencja Pracy OTTO[61]. Zespoły seniorskie i juniorskie regularnie uczestniczą w towarzyskich spotkaniach i turniejach na terenie Polski. Latem 2015 roku Pogoń rozegrała w Łodzi mecz towarzyski z ŁKS-em w ramach otwarcia nowego Stadionu Miejskiego[62]. Pogoń Lwów wzięła udział w turnieju w Prudniku z okazji 70-lecia Pogoni Prudnik, po którym podpisano umowę o współpracy między klubami[63]. Sezon 2015 pierwsza drużyna Pogoni zakończyła na dziewiątym, przedostatnim miejscu w IV lidze. Rok i dwa lata później uplasowała się ona na szóstej pozycji[64]. W rozgrywkach sezonu 2018 drużyna zajęła dziewiąte miejsce[65]. Z kolei w 2019 uplasowała się na najwyższym od momentu reaktywacji piątym miejscu[66], a zespół juniorów wywalczył trzecie z rzędu mistrzostwo obwodu lwowskiego[67]. Kolejny sezon, 2020 został z powodu pandemii COVID-19 rozegrany w skróconej formie dopiero w drugiej połowie roku. Drużyny Premier Ligi zostały podzielone na dwie sześciozespołowe grupy[68]; Pogoń w grupie A zajęła piąte miejsce.
- Mistrzostwa Polski:
- Mistrzostwa Galicji:
- 3 miejsce (1): 1913
- Klasa A (okręg lwowski):
- 1 miejsce (3): 1921, 1922, 1923
- Mistrzostwa Polski juniorów starszych:
- 2 miejsce (1): 1937
Rozgrywki sprzed I wojny światowej:
- 1912: zdobycie miana drużyny pierwszej klasy
- 1913: 3. miejsce w mistrzostwach Galicji
- 1914: 3. miejsce w niedokończonych mistrzostwach Galicji
Rozgrywki od 1920:
Sezon | Rozgrywki ligowe | Uwagi | Przeciwnicy Pogoni w polskich rozgrywkach (pierwsze oficjalne mecze) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga | Miejsce | ||||
1920 | II | Klasa A (Lwowski OZPN) | 1 | Pierwsze wielkie derby Lwowa pomiędzy Pogonią a Czarnymi w polskich rozgrywkach. Rozgrywki niedokończone. |
Czarni Lwów |
1921 | MP | Mistrzostwa Polski | 4 | 1. miejsce we lwowskiej Klasie A. | Cracovia, ŁKS Łódź, Polonia Warszawa, Warta Poznań |
1922 | Mistrzostwa Polski | 1 | Wacław Kuchar królem strzelców. 1. miejsce we lwowskiej Klasie A. |
Lechia Lwów, Lublinianka, Polonia Przemyśl (lub wcześniej), Rewera Stanisławów, Ruch Chorzów | |
1923 | Mistrzostwa Polski | 1 | Mieczysław Batsch królem strzelców. 1. miejsce we lwowskiej Klasie A. |
Hasmonea Lwów, Lauda Wilno, Wisła Kraków | |
1924 | II | Klasa A (Lwowski OZPN) | 1/6 | W sezonie 1924 mistrzostw Polski nie przeprowadzono. Pogoń awansowała do Mistrzostw Polski 1925. |
|
1925 | MP | Mistrzostwa Polski | 1 | Pogoń Wilno | |
1926 | Mistrzostwa Polski | 1 | Józef Garbień i Wacław Kuchar królami strzelców. 1. miejsce we lwowskiej Klasie A. Po sezonie Pogoń współtworzyła Ligę. |
Sparta Lwów (lub wcześniej) | |
1927 | I | Liga | 4/14 | Najwyższe zwycięstwo w Ekstraklasie: 3 września 1927: Pogoń Lwów – Legia Warszawa 11:2 |
1. FC Katowice, Jutrzenka Kraków, Klub Turystów Łódź, Legia Warszawa, TKS Toruń, Warszawianka |
1928 | Liga | 6/15 | Śląsk Świętochłowice | ||
1929 | Liga | 9/13 | Garbarnia Kraków | ||
1930 | Liga | 7/12 | ŁTSG Łódź | ||
1931 | Liga | 4/12 | |||
1932 | Liga | 2/12 | WKS 22 pp Siedlce | ||
1933 | Liga | 2/12 | Ostatnie ligowe wielkie derby Lwowa z Czarnymi. 1. miejsce w grupie wschodniej; 2. miejsce w grupie mistrzowskiej. |
||
1934 | Liga | 6/12 | Podgórze Kraków | ||
1935 | Liga | 2/11 | Michał Matyas królem strzelców. | ||
1936 | Liga | 6/10 | Dąb Katowice | ||
1937 | Liga | 6/10 | AKS Chorzów | ||
1938 | Liga | 5/10 | Śmigły Wilno | ||
1939 | Liga | 3/10 | Rozgrywki przerwane przez wybuch II wojny światowej. | Union-Touring Łódź | |
2010 | VII | II liga (obwód lwowski, gr. B, podgr. Lwów) | 1/4 | Awans do Wyższej Ligi z pominięciem I ligi. | |
2011 | V | Wyższa Liga (obwód lwowski) | 7/10 | Po sezonie klub zgłoszono do Premier Ligi. | |
2012 | IV | Premier Liga (obwód lwowski) | 7/10 | ||
2013 | Premier Liga (obwód lwowski) | 9/12 | |||
2014 | Premier Liga (obwód lwowski) | 10/12 | |||
2015 | Premier Liga (obwód lwowski) | 9/10 | |||
2016 | Premier Liga (obwód lwowski) | 6/12 | |||
2017 | Premier Liga (obwód lwowski) | 6/14 | |||
2018 | Premier Liga (obwód lwowski) | 9/13 | |||
2019 | Premier Liga (obwód lwowski) | 5/14 | |||
2020 | Premier Liga (obwód lwowski) | 9/12 | 5. miejsce w grupie A, rozgrywki toczono w dwóch grupach po sześć drużyn. | ||
2021 | Premier Liga (obwód lwowski) | 9/13 |
Liga polska
Działacze Pogoni byli jednymi z głównych inicjatorów utworzenia jednolitych, ogólnokrajowych rozgrywek ligowych w Polsce. Do porozumienia pomiędzy klubami doszło na przełomie 1926 i 1927. Klub rozegrał w najwyższej klasie rozgrywkowej 13 sezonów (1927–1939). Koniec tej serii nastąpił w 1939 po agresji Niemiec na Polskę. Po 1945 wskutek zmiany granic klub nie istniał, a po reaktywacji w 2009, pomimo chęci zarządu, PZPN nie wyraził zgody na uczestnictwo w polskich rozgrywkach[69].
W swej dotychczasowej ekstraklasowej historii Pogoń trzykrotnie była druga w tabeli końcowej.
Bilans Pogoni w ekstraklasie | |||||
Mecze (sezony) | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki strzelone | Bramki stracone |
---|---|---|---|---|---|
273 (13) | 130 | 44 | 99 | 537 | 439 |
Wielkie derby Lwowa
Wielkie derby Lwowa Pogoni z Czarnymi przed wybuchem II wojny światowej należały do najważniejszych w Polsce.
Pierwszy mecz pomiędzy Pogonią i Czarnymi datuje się na 1907[70] 10 kwietnia 1927 na stadionie Czarnych rozegrano natomiast premierowe ligowe derby, które zakończyły się sukcesem gospodarzy (3:1).
Mecze ligowe | |||||
Mecze | Zwycięstwa Pogoni | Remisy | Zwycięstwa Czarnych | Bramki dla Pogoni | Bramki dla Czarnych |
---|---|---|---|---|---|
14 | 8 | 4 | 2 | 21 | 10 |
Inni lokalni rywale
Oprócz Czarnych, Pogoń rozgrywała również mecze ligowe z innymi lwowskimi zespołami: Hasmoneą i Lechią.
Mecze ligowe | |||||
Mecze | Zwycięstwa Pogoni | Remisy | Zwycięstwa Lechii | Bramki dla Pogoni | Bramki dla Lechii |
---|---|---|---|---|---|
2 | 2 | 0 | 0 | 8 | 1 |
Mecze ligowe | |||||
Mecze | Zwycięstwa Pogoni | Remisy | Zwycięstwa Hasmonei | Bramki dla Pogoni | Bramki dla Hasmonei |
---|---|---|---|---|---|
4 | 2 | 1 | 1 | 8 | 4 |
W 1907 roku dwaj młodzi członkowie Pogoni, dobrze zorientowani w futbolu europejskim, Karol Szajdej i Stanisław Polakiewicz dowiedzieli się z zagranicznego pisma o niebiesko-czerwonych kolorach czołowego wówczas angielskiego klubu Everton F.C. z Liverpoolu. Chcąc wzorować się na najlepszych Pogoń przyjęła właśnie takie barwy, dodając jednocześnie barwę białą[71].
Herbem klubu jest Pogoń na tarczy w niebiesko-czerwone pasy z napisem LKS "POGOŃ" LWÓW.