Pogromy Żydów na Ukrainie (1918–1920)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pogromy Żydów na Ukrainie (1918–1920) – fala masowych mordów żydowskiej ludności cywilnej na terenie Ukrainy podczas wojny ukraińsko-radzieckiej oraz wojny domowej w Rosji między siłami Białych a bolszewikami, jak również, w znacznie mniejszym stopniu, podczas wojny polsko-ukraińskiej. W latach 1918–1920 doszło do 1500 pogromów w ponad 1300 miejscowościach[1], w których zamordowano od 50 do 250 tysięcy Żydów (wliczając ofiary głodu i epidemii wywołane masową grabieżą i dewastacją mienia)[2] z ok. 1,7 miliona ówczesnej populacji żydowskiej Ukrainy, a kilkadziesiąt tysięcy zostało rannych. Wszystkie siły zbrojne działające na Ukrainie dopuściły się mordów, w szczególności wojska ukraińskie i Siły Zbrojne Południa Rosji. Szacuje się, że straty materialne dotknęły ponad miliona osób[3], 50-300 tysięcy dzieci zostało osieroconych[4], a pół miliona wypędzono z domów lub je opuściło[5].