Polioksymetylen
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polioksymetylen, poli(tlenek metylenu), POM – organiczny związek chemiczny, polimer z grupy polieterów wykorzystywany do wytwarzania termoplastycznych tworzyw sztucznych (termoplastów), z których następnie produkuje się m.in. armaturę wodną, podzespoły samochodowe, elementy urządzeń elektrotechnicznych, sprzętu AGD oraz kostki (piórka) gitarowe.
Szybkie fakty Nazewnictwo, Monomery ...
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Monomery |
HCHO (formaldehyd) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Struktura meru |
−[−O−CH | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
|
Zamknij
Polimer ten otrzymuje się przez polimeryzację formaldehydu[uwaga 1] lub trioksanu.
Nazwy handlowe to m.in. Delrin, Ertacetal, Hostaform, Iupital, Ultraform, Tarnoform (produkowany przez Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach).