Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego (PZŁF) – ogólnokrajowy związek sportowy (stowarzyszenie), działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający osobowość prawną, będący jedynym prawnym reprezentantem polskiego łyżwiarstwa figurowego i synchronicznego (we wszystkich konkurencjach i kategoriach wiekowych) w kraju i za granicą. PZŁF zrzesza zawodników, trenerów i działaczy dyscypliny.
Państwo | |
---|---|
Siedziba |
ul. Łazienkowska 6a |
Data założenia | |
Prezes | |
Nr KRS | |
brak współrzędnych | |
Strona internetowa |
Powstał w 1921 roku jako Polski Związek Łyżwiarski, zrzeszający zarówno łyżwiarzy figurowych, jak i panczenistów[1]. Prezesem został Aleksander Bobkowski. Organizacja początkowo miała swoją siedzibę we Lwowie, ale już w 1922 przeniosła się do Warszawy. Była w kontakcie z Międzynarodową Unią Łyżwiarską, gdyż jej członkiem od roku 1898 było Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie. W 1957 roku wydzieliły się z niej dwa związki: Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego oraz Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego. Pierwszym prezesem PZŁF został Zbigniew Iwasiewicz.