Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy
element polityki III Rzeszy wobec religii w latach 1933–1945 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy – prześladowania Świadków Jehowy, grupy religijnej zwanej w Niemczech Internationale Bibelforscher-Vereinigung (IBV), systemowo prowadzone przez rządy III Rzeszy w latach 1933–1945 na terytorium Niemiec i państw podbitych w trakcie II wojny światowej. W ich wyniku spośród tej społeczności religijnej, liczącej w 1933 roku w Niemczech 25 000 członków, uwięziono 10 700 osób, a ponad 2800 z nich umieszczono w obozach koncentracyjnych. Ogółem z 35 000 Świadków Jehowy, którzy mieszkali także na terytoriach okupowanych przez III Rzeszę, około 13 400 padło ofiarą nazistowskich prześladowań (w tym 1250 niepełnoletnie dzieci Świadków Jehowy), około 11 300 aresztowano, około 6000 wysłano do obozów koncentracyjnych, a przeszło 1600 zabito[1][2][3]. Liczba ofiar śmiertelnych tylko niemieckich Świadków Jehowy sięgnęła około 1000 osób, a na dalszych 250 wykonano wyroki śmierci – głównie za odmowę pełnienia służby wojskowej. Wraz z terenami okupowanymi, liczba wyroków śmierci wykonanych przez egzekucje (np. pluton egzekucyjny lub ścięcie) na Świadkach Jehowy zwiększyła się do co najmniej 548, w tym co najmniej na 39 nieletnich[4]. Nazistowskie władze odebrały około 600 dzieci rodzicom, którzy byli Świadkami Jehowy, co najmniej 72 Świadków Jehowy poddano eutanazji[1]. Głównymi miejscami, oprócz obozów koncentracyjnych, egzekucji były więzienia w: Plötzensee, Brandenburgu i Halle/Saale. Oprócz nich zlokalizowano 70 innych miejsc straceń więźniów Świadków Jehowy.
Świadkowie Jehowy byli jedyną grupą religijną, która w solidarny i niewzruszony sposób oparła się presji podporządkowania narodowo-socjalistycznemu państwu[5][6]. Od roku 1937 w obozach koncentracyjnych zostali oni oznaczeni odrębnym znakiem – fioletowym trójkątem. Byli jedyną grupą chrześcijan, którą oznaczano specjalnym symbolem[7][8][1].
W obozach koncentracyjnych znaleźli się m.in. Paul Balzereit i Erich Frost – dwaj kolejni nadzorcy działalności Świadków Jehowy w Niemczech, Wilhelm Scheider – nadzorca działalności w Polsce, Bohumil Müller – nadzorca działalności w Czechosłowacji oraz Robert Arthur Winkler – nadzorca działalności w Holandii. Wszyscy oni przeżyli pobyt w obozach, a Scheider i Müller po wojnie byli również więźniami więzień komunistycznych. Więźniem obozów koncentracyjnych był także Martin Pötzinger, późniejszy członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy.