Puchar Pięciu Narodów 1910
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Puchar Pięciu Narodów 1910 – pierwsza edycja Puchar Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 1 stycznia a 28 marca 1910 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to dwudziesta ósma edycja tych zawodów. W turnieju zwyciężyła Anglia.
Szybkie fakty Drużyny, Zwycięzca ...
| |||
1 stycznia 1910 – 28 marca 1910 | |||
Drużyny | |||
---|---|---|---|
Szczegóły turnieju | |||
Zwycięzca | |||
Calcutta Cup | |||
Drewniana łyżka | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
10 | ||
Statystyki indywidualne | |||
Najwięcej punktów |
Bancroft (21)[1] | ||
Najwięcej przyłożeń |
Gibbs (5)[2] |
Zamknij
Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty[3].
Anglicy pokonali Walijczyków po raz pierwszy od dwunastu lat, a walnie do tego przyczynił się Bert Solomon, który jednak odmówił dalszych występów w kadrze[4].