Północnoeuropejska Liga Koszykówki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Północnoeuropejska Liga Koszykówki – międzynarodowa liga koszykarska funkcjonująca w latach 1998–2003. W 2004 roku została przekształcona w Bałtycką Ligę Koszykówki. Była to pierwsza regionalna i jednocześnie międzynarodowa liga koszykówki w Europie. Pierwotnie miały w niej występować zespoły z pięciu krajów – Litwy, Łotwy, Estonii, Szwecji i Finlandii.
Oficjalna piłka ligi. | |
Państwo |
21 krajów |
---|---|
Oficjalny skrót |
NEBL |
Dyscyplina | |
Data założenia |
1998 |
Założyciel | |
Data rozwiązania |
2003 |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
31 (1998–2003) |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Ostatni zwycięzca |
W 1999 roku straciła swój regionalny charakter, ponieważ dołączyły do niej zespoły spoza strefy bałtyckiej. Na przestrzeni istnienia ligi występowały w niej zespoły z Polski, Czech, Danii, Niemiec, Belgii, Holandii, Wielkiej Brytanii, Rosji, Ukrainy, Białorusi, Bułgarii, Macedonii, Rumunii, Serbii, Izraela, Litwy, Łotwy, Estonii, Szwecji, Finlandii i Turcji.
Założycielem ligi był członek Koszykarskiej Galerii Sław im. Jamesa Naismitha – Šarūnas Marčiulionis[1].
Rozgrywki Final Four Ligi Północnoeuropejskiej rozgrywano za każdym razem w Wilnie (Litwa).
W 2002 roku zespoły CSKA Moskwa, Žalgiris oraz Maccabi Tel Awiw zrezygnowały z udziału w lidze na rzecz Euroligi.
W latach 2000–2002 w lidze występował polski zespół – Polonia Warszawa.
W sezonie 2002/03 nie odbyła się faza grupowa, ze względu na zbyt małą liczbę uczestników. Cztery najlepsze zespoły z Pucharu Mistrzów Konferencji Północnej FIBA rozegrały między sobą Final Four Ligi Północnoeuropejskiej.