RER D
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
RER D – jest jedną z pięciu linii RER obsługujących Paryż. Łączy Orry-la-Ville i Creil na północy, z Melun, Corbeil-Essonnes i Malesherbes na południu, przejeżdżając przez centrum Paryża.
Dane podstawowe | |||
Zarządca | |||
---|---|---|---|
Liczba pasażerów |
145 mln (rocznie) | ||
Liczba stacji |
59 | ||
Długość |
197 km | ||
Rozstaw szyn |
1435 mm | ||
Pociągi na stacji Gare de Villeneuve-Saint-Georges | |||
Historia | |||
Rok otwarcia |
1987 | ||
|
Otwierana stopniowo z 1987 do 1996 roku, jest najdłuższą linią RER i najbardziej ruchliwą linią SNCF we Francji, przewożąca 615 tysięcy pasażerów przez 466 pociągów każdego dnia roboczego[1]. Prawie cała linia leży w regionie Île-de-France, czyli w jurysdykcji Île-de-France mobilites (STIF), lecz kilka z odgałęzień na północnym i południowym krańcu leży poza nim. Przez dużą liczbę wypadków, problemy społeczne i słaby wskaźnik punktualności, linia ta jest nazywana kolokwialnie „RER poubelle” (śmieciowe RER)[2].
Linia D łączy również Gare du Nord z Gare de Lyon, przez Châtelet – Les-Halles. Północna część Gare du Nord została otwarta w późnych latach 80.; tunel łączący tę linię z południową siecią SNCF, która została przekazana RER, został otwarty w 1995 roku.