Raciborski okręg zamkowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Raciborski okręg zamkowy – istniejący od końca XIV wieku do 1743 roku urząd administracji średniego szczebla z siedzibą na zamku w Raciborzu. Obszar okręgu był nieco mniejszy od obszaru dawnej kasztelanii raciborskiej i wynosił około 1040 km², obejmując tereny wokół Raciborza, Rybnika i Żor. Okręg zamkowy podlegał staroście okręgowemu (zamkowemu), który określany był w źródłach jako capitaneus in Ratibor (w źródłach łacińskich), Hauptman zu Ratibor, Kreishauptman zu Ratibor (w źródłach niemieckich), starosta Ratiborsky, heytman Ratiborsky i heytman zamku Ratiborskeho (w źródłach czeskich)[1].
Okręg został powołany w 1383 roku, lub krótko przed tym rokiem w wyniku reformy przeprowadzonej przez Jana I Przemyślidę. Został zlikwidowany w 1743 roku wraz z zajęciem jego obszaru przez Prusy i utworzeniem powiatu raciborskiego[1][2].