Rafał Tarnowski (zm. 1803)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rafał Tarnowski herbu Leliwa (ur. przed 1741, zm. 8 marca 1803 w Warszawie[1]) – generał-major wojsk koronnych (mianowany przed 12 marca 1781), członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku[2], marszałek konfederacji barskiej województwa sandomierskiego i ziemi stężyckiej 27 kwietnia 1769 roku[3], w czasie walk konfederackich rezydował przez pewien czas w Gaboltovie po austriackiej stronie granicy[4]. Przewodniczący komisji porządkowej ziemi stężyckiej i garwolińskiej w powstaniu kościuszkowskim[5], chorąży halicki, starosta kahorlicki[6]. Właściciel dóbr Drążgów, Wasylewszczyzna i Poczajów[6], protoplasta drążgowskiej linii hrabiów Tarnowskich, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Ten artykuł dotyczy generała wojsk koronnych. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Leliwa | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
przed 16 kwietnia 1741 |
Data i miejsce śmierci |
8 marca 1803 |
Ojciec |
Józef Mateusz Tarnowski |
Matka |
Róża Konstancja Dunin-Karwicka h. Przestrzał |
Żona |
Urszula Ustrzycka h. Przestrzał |
Dzieci |
Ignacy, Zofia Urszula, Władysław, Olimpia |
Odznaczenia | |
Kawaler Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika (24 marca 1787)[1].
Był komisarzem Sejmu Czteroletniego z ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego do szacowania intrat dóbr ziemskich w 1789 roku[7]. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego[8].
14 marca 1781 ożenił się we Lwowie z kasztelanką inowrocławską Urszulą z Ustrzyckich herbu Przestrzał, damą Orderu Gwiaździstego Krzyża – najwyższego odznaczenia cesarstwa dla kobiet. Z tego małżeństwa doczekał się czworga dzieci:
- Ignacego (1782–1782)
- Zofii Urszuli (1784–1835), zamężnej za Marcinem Tarnowskim
- Władysława Jana (1785–1847), żonatego z Anielą z Różnieckich
- Olimpii (1788–1874), zamężnej za Tomaszem Grabowskim h. Topór