Raisa Nikanorowa
radziecka lekkoatletka, sprinterka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Raisa Nikołajewna Nikanorowa po mężu Stiepanowa (ros. Раиса Николаевна Никанорова (Степанова}, ur. 19 lutego 1950 w Wołogdzie[1]) – radziecka lekkoatletka, sprinterka, medalistka mistrzostw Europy z 1971.
Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1950 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Nikanorowa, Nadieżda Biesfamilna, Marina Nikiforowa i Ludmiła Żarkowa) i srebrny medal w biegu na 400 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1968 w Lipsku[2][3].
Zwyciężyła w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie (sztafeta radziecka biegła w ustawieniu: Wira Popkowa, Ludmiła Samotiosowa, Nikanorowa i Anna Zimina), a w biegu na 400 metrów zakwalifikowała się do biegu finałowego, lecz go nie ukończyła[4].
Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[5]. Odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[6].
Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (skład sztafety: Nikanorowa, Popkowa, Nadieżda Kolesnikowa i Natalja Czistiakowa)[7].
Była wicemistrzynią ZSRR w biegu na 400 metrów w 1969 i w biegu na 200 metrów w 1971 oraz brązową medalistką w biegu na 100 metrów w 1971[1].
Pięciokrotnie poprawiała rekord ZSRR w sztafecie 4 × 400 metrów do wyniku 3:33,7 osiągniętego 20 września 1969 w Atenach[8].
Rekordy życiowe Nikanorowej[1][9]:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
bieg na 100 metrów | 1974 | 11,4 |
bieg na 200 metrów | 1971 | 23,6 |
bieg na 400 metrów | 1970 | 54,2 |