Ratusz w Sandomierzu
budynek w Polsce, zabytek / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ratusz w Sandomierzu – budynek wzniesiony w 1349 r. - wkrótce po najeździe Litwinów. Pierwotnie gotycki, był budowlą na planie kwadratu zwieńczoną wysoką, ośmioboczną wieżą. Część południowa, najstarsza (na niej zegar słoneczny) pochodzi z tego okresu. W XVI w. został rozbudowany w formę wydłużonego prostokąta, a następnie zwieńczony attyką trójstrefową, której autorstwo przypisywane jest Janowi Marii Padovano. Naroża attyki zdobią głowy przedstawiające cztery stany. Wieża została dobudowana w XVII wieku.
nr rej. A.740 z 10.01.1966 oraz 23/A z 29.03.1977[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Styl architektoniczny | |||
Ukończenie budowy |
1349 | ||
Ważniejsze przebudowy |
XVI w., XVII w. | ||
50°40′45,9″N 21°44′57,7″E | |||
|
Na ścianie południowej ratusza znajduje się zegar słoneczny wykonany w technice sgraffito przez Tadeusza Przypkowskiego (1958), byłego właściciela muzeum zegarów w Jędrzejowie. Od strony wschodniej przed ratuszem znajduje się figura Matki Boskiej Niepokalanej z 1776 r. ustawiona na pamiątkę misji świętej w 1770 r.
W ratuszu mieści się Urząd Stanu Cywilnego, w podziemiach klub „Lapidarium”. Obok znajduje się wyjście z trasy podziemnej.
O godzinie 12.00 z wieży ratuszowej grany jest hejnał sandomierski.
- Elewacja południowa
- Widok z rynkiem
- Elewacja wschodnia