Rdzeń nadnercza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rdzeń nadnercza – w anatomii ssaków centralna część nadnercza, powstająca z neuroektodermy[1].
Rdzeń nadnercza zbudowany jest głównie z dużych, wielościennych komórek chromochłonnych, układających się w gniazda i beleczkowate pasma, opartych na sieci włókien siateczkowych i oplecionych licznymi naczyniami włosowatymi zatokowymi i żyłami[2][3][4]. Pomiędzy nimi znajdują się także nieliczne wielobiegunowe komórki zwojowe i przedzwojowe układu współczulnego[5][1].
Komórki chromochłonne rdzenia nadnercza zawierają w cytoplazmie liczne ziarnistości wydzielnicze o średnicy 150–350 nm, wydzielające i przechowujące katecholaminy: adrenalinę (epinefrynę) i noradrenalinę (norepinefrynę). Ich wydzielane stymulowane jest przez układ współczulny pod wpływem stresu i silnych emocji[3][4].