Rod Dixon
nowozelandzki lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rod Dixon, właśc. Rodney Phillip Dixon (ur. 13 lipca 1950 w Nelson[1]) – nowozelandzki lekkoatleta (średnio- i długodystansowiec), medalista olimpijski z 1972.
Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1950 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
186 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Był jednym z trzech nowozelandzkich biegaczy (obok Johna Walkera i Dicka Quaxa), którzy w latach 70. odnosili znaczące sukcesy w biegach średnich i długich.
Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (wyprzedzili go Pekka Vasala z Finlandii i Kipchoge Keino z Kenii)[1]. Na pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem zdobył brązowy medal indywidualnie, a także drużyna Nowej Zelandii uplasowała się na 3. miejscu[2].
Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, w którym Filbert Bayi z Tanzanii ustanowił rekord świata czasem 3:32,16[3]. Czas Dixona – 3:33,89 – był wówczas piątym rezultatem w historii biegu na tym dystansie[4].
Zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był ósmy zarówno w biegu na 1500 metrów, jak i na 5000 metrów[3]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie[2].
Później Dixon skoncentrował się na biegach ulicznych. W 1983 zwyciężył w biegu maratońskim w Auckland, a następnie w Maratonie Nowojorskim. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles zajął 10. miejsce w maratonie[1].
Dixon był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w latach 1978-1981, w biegu na 10 000 metrów w 1981 i w biegu przełajowym w 1971 i 1977[5]. Był dwukrotnym rekordzistą Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:37,3 osiągniętego 24 lipca 1973 w Oslo, raz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z czasem 8:29,0 (23 sierpnia 1983 w Oslo), a do tej pory jest rekordzistą w biegu maratońskim z wynikiem 2:08:59 (23 października 1983 w Nowym Jorku)[6].
Od wielu lat jest propagatorem masowego biegania i zdrowego trybu życia. Prowadzi fundację Kidsmarathon, która uczy dzieci prawidłowego odżywiania się i regularnego wysiłku fizycznego, przygotowując je do przebiegnięcia maratonu[7].