Rondel (utwór literacki)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rondel – utwór wywodzący się z poezji starofrancuskiej. Składa się z ośmiowersowych strof, a jego charakterystyczną cechą jest układ rymów (abaAabaB) i powtarzanie określonych wersów. Istnieją też późniejsze modyfikacje – trzy strofy złożone zwykle z 12–15 wersów o 2 rymach[1]; dwa pierwsze wersy powtarzają się w środku i na końcu układu, a zawierają najczęściej refleksję.
Własną wersję rondelu – roundel – wypracował angielski poeta Algernon Charles Swinburne[2].