Rozdzielne ładowanie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rozdzielne ładowanie – rodzaj ładowania broni palnej, w którym elementy stanowiące amunicję nie są połączone w integralną całość (jak w naboju zespolonym) i muszą być umieszczane w broni oddzielnie[1][2].
System powszechnie stosowany w historycznej broni odprzodowej do II połowy XIX w. Współcześnie zarzucony, jednak niekiedy stosowany jeszcze w niektórych typach dział dużego kalibru (zob. nabój składany)[1][2]. Wadą tego systemu jest dłuższy proces ładowania spowodowany koniecznością umieszczenia dwóch, a czasami więcej elementów w celu przygotowania broni do strzału, zaś zaletą możliwość lepszego dobierania ilości materiału miotającego w zależności od konkretnej sytuacji.