Rozwiercanie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rozwiercanie – rodzaj obróbki wiórowej otworów walcowych, którego celem jest poprawienie dokładności wymiarowo-kształtowej oraz chropowatości obrabianych powierzchni. Stosuje się je do otworów wstępnie wywierconych, odkutych, czy odlanych. Rozwiercanie przeprowadza się za pomocą rozwiertaków, głównie na wiertarkach[1].
Kinematyka rozwiercania jest taka sama jak w przypadku innych obróbek wykonywanych na wiertarkach i zależy od stosowanego urządzenia[uwaga 1].