Rudi Fink
bokser niemiecki, mistrz olimpijski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rudi Fink (ur. 6 lipca 1958 w Chociebużu[1]) – wschodnioniemiecki bokser, mistrz olimpijski z 1980.
Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1958 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
168 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
|
Jako junior zwyciężył w wadze koguciej (do 54 kg) w Turnieju Przyjaźni w 1975 w Halle[2]. Zdobył srebrny medal w tej samej kategorii wagowej na mistrzostwach Europy juniorów w 1976 w Izmirze[3].
Na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii odpadł w ćwierćfinale wagi piórkowej (do 57 kg) po przegranej z późniejszym mistrzem Wiktorem Rybakowem z ZSRR[4].
Na letnich igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył złoty medal w wadze piórkowej wygrywając półfinale z Rybakowem i w finale z Adolfo Hortą z Kuby[1]. Startował w wadze lekkiej (do 60 kg) na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere, ale przegrał pierwszą walkę[5]. Wkrótce potem zakończył karierę bokserską.
Był mistrzem NRD w wadze piórkowej w 1977 i 1979 oraz w wadze lekkiej w 1980[6].