Sakramentarz gelazjański
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tzw. "Sakramentarz gelazjański" to sakramentarz z V w., przypisywany Papieżowi Gelazjuszowi I.
Księga jest zachowana w postaci kilku manuskryptów, z których najstarszy z VIII w. jest zachowany w Bibliotece Watykańskiej. Jest to drugi najstarszy zachowany sakramentarz, po sakramentarzu z Werony.
Był szeroko rozpowszechniony w Galii, podlegał istotnym modyfikacjom pod wpływem kultury celtyckiej i specyficznej mieszanki galo-rzymskiej, stając się podstawą tzw. rytów gallikańskich[1].