Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” (SGO „Polesie”) – wyższy związek taktyczny Wojska Polskiego II RP, improwizowany w czasie kampanii wrześniowej 1939.
Ten artykuł dotyczy grupy operacyjnej z 1939. Zobacz też: Grupę Poleską. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1939 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Nazwa wyróżniająca | |||
Tradycje | |||
Kontynuacja | |||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
gen. bryg. Franciszek Kleeberg | ||
Działania zbrojne | |||
kampania wrześniowa bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939) | |||
Organizacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
Pozycje wojsk polskich 16/17.09.1939
SGO „Polesie” utworzona została na mocy rozkazu NW z 11 września 1939. W jej skład weszły nowo sformowane 50 Dywizja Piechoty „Brzoza” i 60 Dywizja Piechoty „Kobryń”. W trakcie działań dołączyła Podlaska Brygada Kawalerii i Dywizja Kawalerii „Zaza”. Na czele Grupy stanął gen. bryg. Franciszek Kleeberg. SGO, maszerując na zachód, walczyła między innymi pod Kockiem. Po wyczerpaniu amunicji skapitulowała 6 października jako ostatnia regularna polska jednostka wojskowa kampanii wrześniowej[1].