Sekurytyzacja
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sekurytyzacja (ang. securitization) – technika refinansowania, w ramach której pula aktywów wraz z generowanymi przez nie strumieniami gotówkowymi zostaje wyizolowana z bilansu banku (lub rzadziej innego podmiotu) w formie podmiotu specjalnego przeznaczenia (ang. special purpose vehicle, SPV), który dokonuje refinansowania poprzez emisję papierów wartościowych.
Sekurytyzacja stanowi pozabilansową metodę pozyskiwania kapitału, polegającą na przekształceniu wyodrębnionych aktywów w zbywalne papiery wartościowe. Aktywami tymi mogą być zwłaszcza wierzytelności wynikające z umów (pożyczki, kredytu, leasingu), należności handlowe przedsiębiorstw (wymagalne, przedawnione), należności eksportowe, a także należności przyszłe[1]. Określa proces emisji papierów wartościowych, które zabezpieczone są przez grupę wyselekcjonowanych aktywów. Dłużne papiery wartościowe, takie jak obligacje czy certyfikaty inwestycyjne, sprzedawane są inwestorom, którym stwarzają możliwość lokowania wolnych środków. Jednocześnie dokonuje się transferu ryzyka.
Według rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych jest to transakcja lub program, w wyniku których ryzyko kredytowe związane z ekspozycją lub pulą ekspozycji ulega podziałowi na transze charakteryzujące się obiema następującymi cechami:
- płatności w ramach transakcji lub programu zależą od dochodów z tytułu ekspozycji lub puli ekspozycji;
- hierarchia transz określa rozkład strat w czasie trwania transakcji lub programu[2].