Sieć telekomunikacyjna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sieć telekomunikacyjna – zespół powiązanych ze sobą urządzeń, służących do świadczenia usług telekomunikacyjnych[1].
|
Ten artykuł od 2021-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Stanowi obiekt techniczny będący zbiorem łączy telekomunikacyjnych i innych urządzeń wymaganych do przesyłania informacji pomiędzy dwoma lub więcej węzłami sieci.
Do sieci telekomunikacyjnych zalicza się m.in. następujące struktury:
- publiczna komutowana sieć telefoniczna (PSTN),
- radiofonia i telewizja naziemna, kablowa i satelitarna
- telefonia komórkowa i satelitarna
- sieć komputerowa,
- szerokopasmowy dostęp do internetu,
- sieć Internet.
Dawniej należały do nich jeszcze sieci telegraficzne, teleksowe, i przywoławcze.
W ogólności każda sieć telekomunikacyjna składa się z trzech płaszczyzn (lub odrębnych struktur) współpracujących ze sobą:
- płaszczyzna sterowania – jest częścią sieci przenoszącą informacje sterujące (również nazywane sygnalizacją),
- płaszczyzna użytkowa lub płaszczyzna danych – przenosi ruch użytkowników sieci, czyli osób korzystających z jej usług,
- płaszczyzna zarządzania – jest częścią sieci przenoszącą ruch związany z eksploatacją sieci i administrowaniem.