Silbannacus
uzurpator rzymski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Silbannacus (Sylbannak, Marcius ?/Marinus ? Silbannacus) – uzurpator rzymski z czasów po panowaniu Treboniana Galla (251–253). Mógł być jednym z dowódców późniejszego cesarza Waleriana.
Utożsamiony na podstawie dwóch przypadkowo znalezionych monet[1] wybitych w mennicy miasta Rzym – dwudenarów (antoninianów) z awersową inskrypcją IMP MAR[2] SILBANNACVS[3] AVG. Pozwalają one ustalić właściwą datę jego niezwykle krótkiego, przypuszczalnie kilkutygodniowego panowania (najpewniej w Wiecznym Mieście[4]) na jesień 253 roku n. e., tj. po śmierci Emiliana, a przed przejęciem władzy przez Waleriana.
Wcześniej uważany za uzurpatora z czasów Filipa Araba (244-249)[5] lub Trajana Decjusza (249–251)[6]. Poza tym postać całkowicie nieznana ze starożytnych źródeł historiograficznych i epigraficznych. Informacja o odnalezieniu trzeciej monety tego władcy[7] nie została dotychczas autorytatywnie potwierdzona.