Silnik górnozaworowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Silnik górnozaworowy – silnik, w którym zawory ssące i wydechowe umieszczone są w głowicy silnika, co wiąże się z innym systemem rozrządu niż w silniku dolnozaworowym.
Silniki górnozaworowe zostały wprowadzone zamiast silników dolnozaworowych w celu osiągnięcia lepszego napełniania silnika ładunkiem, wyższego stopnia sprężania[1] a tym samym wyższej mocy i sprawności (mniejsze jednostkowe zużycie paliwa). Możliwa była też zmiana kształtu głowicy silnika na kształt zbliżony do sferycznego – co się praktykowało w silnikach o zwiększonym wysileniu. Wadą takiej komory jest nierównoległe prowadzenie trzonków zaworów, co utrudniało rozwiązanie konstrukcyjne rozrządu.