Skala podatkowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skala podatkowa – wzór na podstawie którego określa się wysokość podatku, jaki zapłaci podatnik od dochodu uzyskanego w jednym roku podatkowym. Jeden ze sposobów opodatkowania w ramach zasad ogólnych. Skala podatkowa przyjmuje jako podstawę opodatkowania – dochód.
Podatnicy rozliczający podatek za pomocą skali podatkowej są zobowiązani do obliczania i wpłacania zaliczek na podatek na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego. Przy skali podatkowej zaliczki liczone są w stawce 17% lub 32% – wszystko zależy od wysokości osiągniętego dochodu. Natomiast rozliczenia rocznego podatnicy dokonują na druku PIT-36 lub PIT-37. Druk składany jest do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Przedziały w skali podatkowej, nazywane także progami podatkowymi określają, jaką stawką podatku opodatkowane są dochody podatnika. Po przekroczeniu progu podatkowego zmienia się stawka podatku, jednak zmiana nie dotyczy całego dochodu podatnika, a jedynie jego nadwyżki powyżej przekroczonego progu.
Podatek progresywny oblicza się następująco: dochód podatnika do wysokości pierwszego progu podatkowego opodatkowany jest pierwszą stawką podatku ze skali podatkowej, po uwzględnieniu tak zwanej kwoty wolnej od podatku, nadwyżka dochodu ponad pierwszym progiem podatkowym opodatkowana jest według drugiej stawki wynikającej ze skali podatkowej itd.
Skala podatkowa ma zazwyczaj charakter progresywny. Stosowane są jednak także skale podatkowe regresywne w przypadku podatków regresywnych (np. składka ZUS[1]).