Sojuz-U2
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sojuz-U2 (ros. Союз-У2) – radziecko-rosyjska rakieta nośna serii Sojuz. Bazowała ona na rakiecie Sojuz 11A511U, jednak różniła się zastosowanym paliwem (wykorzystywała zamiast nafty lotniczej paliwo o nazwie Syntin). Wykorzystywana do startów statków Sojuz i Progress na stację Mir oraz serii satelitów szpiegowskich Zenit i Jantar. Wycofana w 1995 po zaprzestaniu produkcji paliwa Syntin[1][2][3][4].
Szybkie fakty Producent, Data pierwszego startu ...
Rodzina rakiet nośnych R-7 (Sojuz) | |
Producent | |
---|---|
Data pierwszego startu |
23 grudnia 1982 |
Data ostatniego startu |
3 września 1995 |
Statystyki | |
Wszystkie starty |
72 |
Udane starty |
72 (100%) |
Nieudane starty |
0 |
Zdolność wynoszenia |
7050 kg na LEO |
Wymiary | |
Długość |
34,54 m |
Średnica |
2,95 m |
Masa całkowita |
297 800 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 0. | |
Stopień 1. |
Sojuz-11A511U2-1 |
Stopień 2. |
Sojuz-11A511U2-2 |
Zamknij