Spalenie na stosie
metoda wykonywania kary śmierci / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Spalenie na stosie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Spalenie na stosie – sposób wykonania kary śmierci poprzez spalenie żywcem na stosie, znane od starożytności. Wspomina o niej Herodot[1], Plutarch[2] i Seneka[3]. Kara ta była stosowana od starożytności, przez średniowiecze, aż do XIX wieku.
|
Treść tego artykułu należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Sposób wykonania kary polegał na przywiązaniu skazańca do słupa, ułożeniu stosu z drewna i podpaleniu go. Najwięcej bólu ofiary doznawały na samym początku, zanim płomienie spaliły nerwy, gdyż po tym nie odczuwano już bólu[4]. Wiele ofiar umierało bardzo szybko z powodu uduszenia się gazami wydobywającymi się z palonego drewna, ponieważ powodowały one nieodwracalne zmiany w organizmie, między innymi oparzenia dróg oddechowych[5].
Niekiedy na stosie palono zwłoki skazańców straconych w inny sposób np. przez powieszenie lub uduszenie. Ta definicja jest zawężona, ponieważ uwzględnia spalenie żywej osoby (w odróżnieniu od kremacji, gdzie pali się zwłoki zmarłego, często także na stosie).