Stan przedomdleniowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stan przedomdleniowy (łac. presyncope) – nagłe uczucie tracenia przytomności bez jej rzeczywistej utraty (jaka występuje w omdleniu)[1]. Objawia się najczęściej zawrotami głowy[2], mroczkami przed oczami, uczuciem osłabienia, dusznością, potami, uczuciem kołatania serca. Jeżeli w tym stanie chory zastosuje środki zapobiegawcze (np. przyjmie pozycję siedzącą lub leżącą) może nie dojść do pełnego omdlenia z chwilową utratą przytomności.
|
Ten artykuł od 2017-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |