Standardologia
dyscyplina zajmująca się badaniem języków standardowych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Standardologia – dyscyplina naukowa zajmująca się badaniem języków standardowych[1]. Jej przedmiotem jest kodyfikacja języków bądź wariantów językowych[2]. Standardologia rozwinęła się w szczególnym stopniu na gruncie słowiańskim[2].
Jako synonim terminu „standardologia” funkcjonuje określenie „normatywistyka” (np. w słoweńskiej tradycji lingwistycznej)[3]. Spotyka się także pojęcie tzw. językoznawstwa normatywnego[4].
Postawy teoretyczne badań nad językami standardowymi zostały wyłożone już przez przedstawicieli Praskiego Koła Lingwistycznego[2], którzy ogłosili wydanie książkowe Spisovná čeština a jazyková kultura (1932)[5]. Wypracowali oni koncepcję tzw. kultury językowej[5].
Termin „standardologia” jako określenie lingwistyczne wprowadził Žarko Muljačić w pracy Genetički, tipološki i standardološki kriteriji u klasifikaciji romanskih jezika (1972)[6].