Stanisław Heyman
polski malarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Heyman (ur. 1843 w Częstochowie, zm. 1915 w Warszawie) – polski malarz pochodzenia żydowskiego.
Autoportret 1898 | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Alma Mater | |||
Dziedzina sztuki | |||
|
Uczył się w latach 1858–1861 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Kontynuował studia malarskie w Dreźnie, a dnia 30 lipca 1864 został przyjęty do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, początkowo do klasy technik malarskich, gdzie studiował do roku 1866, a następnie w roku 1872. Przez kilka lat przebywał jeszcze w Monachium, a następnie powrócił do Warszawy, gdzie kształcił się pod kierunkiem Leopolda Horowitza.
Stanisław Heyman malował głównie obrazy olejne o tematyce rodzajowej, często z życia społeczności żydowskiej, oraz portrety, w tym rodziny Poznańskich i Elizy Orzeszkowej.
Do jego uczniów należeli m.in. Edward Loevy i Szymon Buchbinder.