Stanisław Kostka Pruszyński
kasztelan żytomierski i owrucki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Kostka Pruszyński herbu Rawicz (zm. w 1796 roku) – podstoli mścisławski w 1750, kasztelan żytomierski w latach 1786–1795, kasztelan owrucki w latach 1775–1784, sędzia ziemski żytomierski w latach 1766–1775, cześnik żytomierski w latach 1763–1766, rotmistrz wojsk litewskich w 1792 roku.
Rawicz | |
Data i miejsce śmierci | |
---|---|
Ojciec |
Wawrzyniec Pruszyński |
Matka |
Katarzyna Humnicka |
Żona |
Róża Stępkowska |
Odznaczenia | |
W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa kijowskiego i posłem tego województwa na sejm elekcyjny[1]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego w 1788 roku.
Syna Wawrzyńca Laurentego[2], żonaty 1v. z Różą Stempkowską h. Suchekomnaty i 2v. z Franciszką Jełowicką h.własn. (wdową po Antonim Pauszy (v.Pawszy).
Fundator kanonii przy katedrze kijowskiej i klasztoru bernardynów w Żytomierzu, współfundator klasztoru bazylianów w Łucku.
29 listopada 1788 roku został odznaczony Orderem Orła Białego, w 1776 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.