Stanisław Stohandel
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Stohandel (ur. 12 stycznia 1875 w Luszowicach – zmarł w 1911) – polityk ludowy, poseł do austriackiej Rady Państwa.
fot. z 1907 | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1911 | ||
poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja XI | |||
Okres | |||
Przynależność polityczna |
Polskie Centrum Ludowe | ||
Następca | |||
|
Syn organisty i nauczyciela ludowego Rudolfa i Stanisławy z Parysów. Miał brata nauczyciela a potem kierownika szkoły w Hałcnowie Tadeusza (1881 – 1915)[1]. W 1895 ukończył gimnazjum w Bochni[2] i podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, ukończył studia na wydziale prawa uniwersytetu w Wiedniu[3]. Odbył służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w 4 Pułku Piechoty[4]. Związał się z ruchem ludowym, stając się zwolennikiem ks. Stanisława Stojałowskiego. Działacz Stronnictwa Chrześcijańsko-Ludowego, a potem Polskiego Centrum Ludowego. Redaktor "Wieńca i Pszczółki" w Białej[5]. Początkowo działał głównie w Jaworznie, w latach 1905-1906 współorganizując tamtejszą Bratnią Pomoc i jej sklepy[6].
Poseł do austriackiej Rady Państwa XI kadencji (17 lutego 1907 – 30 marca 1911) wybrany w okręgu nr 35 (Jaworzno-Krzeszowice)[7]. Członek grupy posłów Polskiego Centrum Ludowego skupionych wokół Stanisława Stojałowskiego oraz członek Koła Polskiego w Wiedniu[8], Pod koniec kadencji został oskarżony o udział w aferze ks. Szpondera wykorzystującego emigrantów z Galicji[9].
W 1911 r. ponownie wziął udział w wyborach, ubiegając się mimo dotarcia do trzeciej tury bezskutecznie o mandat w okręgu nr 36 (Biała-Andrychów)[10].