Starszy chorąży sztabowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Starszy chorąży sztabowy (st. chor. sztab.) – najwyższy podoficerski stopień wojskowy. Niższym stopniem jest starszy chorąży, a wyższym podporucznik. Kod NATO: OR-09.
Szybkie fakty
Aktualne oznaczenie stopnia | |
naramiennik | |
kurtka nieprzemakalna |
Zamknij
W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku[1]. Funkcjonuje w Wojskach Lądowych, Siłach Powietrznych, Wojskach Specjalnych. Stopień przynależy do korpusu podoficerów (do 2004 roku w osobnym korpusie chorążych). Odpowiada starszemu chorążemu sztabowemu marynarki w Marynarce Wojennej.
W czasie II wojny światowej istniał tylko stopień chorąży.
W Siłach Zbrojnych PRL należał do korpusu chorążych[2].