Studia trzeciego stopnia
Studia doktoranckie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Studia trzeciego stopnia?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Studia trzeciego stopnia (studia doktoranckie, studia doktorskie[1][2]) – w myśl uchylonej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym studia umożliwiające uzyskanie zaawansowanej wiedzy w określonej dziedzinie lub dyscyplinie nauki, przygotowujące do samodzielnej działalności badawczej i twórczej. Kształcenie na studiach doktoranckich kończyło się uzyskaniem kwalifikacji trzeciego stopnia (w Polsce absolwent otrzymuje Świadectwo ukończenia studiów doktoranckich[3]). Ukończenie studiów trzeciego stopnia nie oznaczało uzyskania stopnia naukowego doktora, należy jednak wskazać, że studia doktoranckie stwarzały warunki do przygotowania rozprawy doktorskiej[4]. Studia doktoranckie mogły być prowadzone przez uprawnione jednostki organizacyjne uczelni, instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy lub międzynarodowy instytut naukowy działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
|
Ten artykuł należy dopracować: przedstawiono sytuację tylko z polskiej perspektywy – artykuł powinien być przekrojowy. Pomóż go poprawić. Na stronie dyskusji mogą znajdywać się pomocne komentarze. |
W Polsce studia doktoranckie trwały nie krócej niż 2 lata i nie dłużej niż 4 lata, z możliwością przedłużenia w uzasadnionych przypadkach o 2 lata (np. prowadzenia długotrwałych badań naukowych)[5].
W Polsce w roku akademickim 2011/2012 w ramach studiów doktoranckich kształciły się 40 263 osoby, w tym 29 943 w trybie stacjonarnym i 10 320 w trybie niestacjonarnym[6].
Nauka na studiach doktoranckich wymagała ukończenia studiów II stopnia lub jednolitych studiów magisterskich.