System ocen programów telewizyjnych w Polsce
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
System ocen programów telewizyjnych – system klasyfikacji programów telewizyjnych pod względem przeznaczenia wiekowego.
Obowiązek wyświetlania oznaczeń wiekowych w audycjach i przekazach telewizyjnych został wprowadzony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawą z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji[1]. 23 czerwca 2005 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wydała rozporządzenie dostosowujące prawo medialne do wymogów znowelizowanej ustawy[2]. Rozporządzenie obowiązywało od 15 sierpnia 2005 do 30 kwietnia 2022 r. i nakazywało nadawcom umieszczanie na ekranie jednego z pięciu znaków systemu oceniania, w zależności od negatywnych treści zawartych w audycji. Rozporządzeniem z dnia 12 lipca 2011 r. zmieniona została forma graficzna oznaczeń[3]. Od 1 maja 2022 r. obowiązuje nowe rozporządzenie z identycznymi oznaczeniami[4]:
Oznaczenie od 28 sierpnia 2011 r. | Oznaczenie od 15 sierpnia 2005 r. do 28 sierpnia 2011 r. | Od lat | Ograniczenie czasowe |
---|---|---|---|
0 | Brak ograniczeń czasowych | ||
7 | |||
12 | |||
16 | 20:00 – 06:00 | ||
18 | 23:00 – 06:00 | ||
Znowelizowana ustawa medialna nakazuje wyświetlanie symboli graficznych oznaczeń przez cały czas trwania audycji i przekazów telewizyjnych. Wyjątek stanowią programy informacyjne, sportowe, reklamy, telesprzedaż, żałoby i przekazy tekstowe, które są ustawowo wyłączone z klasyfikacji. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może regulować wzory graficzne symboli i stopnie kategorii wiekowych. Nie może natomiast decydować o tym, jakie audycje podlegają znakowaniu i czasie długości wyświetlania symboli. Obowiązek kwalifikacji programów do określonej kategorii wiekowej należy bezpośrednio do nadawcy, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jedynie czasami dokonuje badań sprawdzających poprawność znakowania. Nadawcy nieustanowieni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także ci emitujący program w polskiej wersji językowej, nie muszą stosować oznaczeń[5]. Niektórzy z takich nadawców stosują swój własny system oznaczeń, jak np. plansza z ostrzeżeniem tekstowym wyświetlana przed programem albo innego rodzaju oznaczenie graficzne.