Szalony Koń
wódz Ogalalów / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szalony Koń, właściwie Tȟašúŋke Witkó w standardowej ortografii Dakotów (lub Tashunka Uitko, co znaczy: jego koń jest nieposkromiony[1]) (ur. 4 grudnia 1849, zm. 5 września 1877) – wódz Indian z plemienia Oglalów, należących do konfederacji Dakotów Tetonów (Siuksów), którzy uważali go za duchowego przywódcę. Jego misją było ratowanie niezależności Siuksów Dakota i ich obrona przed ekspansją USA na Wielkie Równiny[2].
Ten artykuł dotyczy wodza indiańskiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Domniemany wizerunek Szalonego Konia (zdjęcie z 1877) | |||
Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1849 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 września 1877 | ||
Zawód, zajęcie |
wódz Oglalów | ||
Narodowość | |||
|
Zamknij