Szu (mitologia)
bóstwo staroegipskie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szu – w mitologii egipskiej bóg powietrza, mąż Tefnut (córki Neit), ojciec ziemi – Geba i nieba – Nut. Był pierwszym zdecydowanie męskim bytem. Bóg powietrza, którego imię oznaczało pustkę. Powstał on z Atuma drogą masturbacji[1], jako tchnienie, które wyszło z nosa stwórcy. Szu uosabiał tchnienie życiodajne i był dawcą orzeźwiającego wiatru północnego. Funkcją Szu było rozdzielanie ziemi od nieba. Szu wyobrażany był jako mężczyzna o rozpostartych skrzydłach, trzymający w rękach symbole życia i powietrza.
Szu w hieroglifach |
Szybkie fakty Występowanie, Teren kultu ...
bóg powietrza, życiodajne tchnienie, dawca orzeźwiającego wiatru północnego | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Teren kultu | |||
Rodzina | |||
Żona | |||
Dzieci | |||
|
Zamknij