Sławięcice (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sławięcice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1959 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
31 grudnia 1959 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Sławięcice z siedzibą GRN w Sławięcicach (obecnie w granicach Kędzierzyna-Koźla) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kozielskim w woj. opolskim, na mocy uchwały nr VII/22/54 WRN w Opolu z dnia 4 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Sławięcice ze zniesionej gminy Blachownia Śląska w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę Sławięcice zniesiono 31 grudnia 1959 w związku z nadaniem jej statusu osiedla[8].
1 stycznia 1973 Sławięcice otrzymała prawa miejskie[9]. Tego samego dnia w powiecie kozielskim utworzono gminę Sławięcice, odrębną od miasta Sławięcice[10]. 30 października 1975 gmina została zniesiona, a jej obszar (łącznie z miastem Sławięcice) przyłączono do Kędzierzyna[11], po paru dniach przemianowanego na Kędzierzyn-Koźle[12].