Słowiński Park Narodowy
park narodowy w Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Słowiński Park Narodowy?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Słowiński Park Narodowy – jeden z dwudziestu trzech parków narodowych w Polsce. Został utworzony 1 stycznia 1967 i zajmuje powierzchnię 327,44 km².
park narodowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Siedziba | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
1 stycznia 1967 | ||
Akt prawny | |||
Powierzchnia |
327,44 km² | ||
Powierzchnia otuliny |
302,2 km² | ||
Obszary chronione | |||
Ochrona |
ścisła 53,92 km² | ||
Odwiedzający |
319 tys. (2015)[2] | ||
54°42′22″N 17°17′55″E | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Jest położony w środkowej części polskiego wybrzeża, w województwie pomorskim. Obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, fragmenty moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia z najwyższą kulminacją 115 m n.p.m. na wzgórzu Rowokół oraz szereg jezior: Łebsko (7,1 tys. ha), Gardno (2,5 tys. ha), Jezioro Dołgie Wielkie (156 ha) i Dołgie Małe (6,2 ha)[3].
Charakterystycznymi elementami Parku są przymorskie jeziora, bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy, a przede wszystkim wydmowy pas mierzei z ruchomymi wydmami. Symbolem Parku Narodowego jest mewa srebrzysta[4].