Tadeusz Gołębiowski (powstaniec warszawski)
powstaniec warszawski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tadeusz Gołębiowski ps. Okrój (ur. 12 lipca 1916, zm. 13 września 1944 w Warszawie) – sierżant podchorąży (2 września 1944 awansowany do stopnia podporucznika), uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca drużyny i zastępca dowódcy plutonu batalionu „Miotła” Armii Krajowej (później walczył w baonie „Czata 49").
podporucznik | |
Data urodzenia |
12 lipca 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 września 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym.
Poległ 13 września 1944 w obronie szpitala św. Łazarza przy ul. Książęcej na Czerniakowie. Miał 28 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Miotła” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera 24A-4-26)[1].
Odznaczony Orderem Virtuti Militari rozkazem dowódcy AK nr 412 z 9 września 1944[2]. Odznaczony również Krzyżem Walecznych.
31 lipca 2013 roku w Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie, w przeddzień 69. rocznicy powstania, Prezydent RP Bronisław Komorowski przekazał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari rodzinie podporucznika Tadeusza Gołębiowskiego[3].