Tais
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tais (oryg. Thaïs) – powieść Anatola France’a. Po raz pierwszy opublikowana została (z podtytułem Powiastka filozoficzna) w numerze „Revue des Deus Mondes” z lipca-sierpnia 1889 r. W 1891 r. France dokonał poprawek i rozszerzył powieść o ponad 20 stron. W tym samym roku „Tais” wydana została w formie książkowej.
Ten artykuł dotyczy utworu literackiego. Zobacz też: inne znaczenia terminu "Thais". |
Martin van Maële: Ilustracja do wydania z 1901 roku | |
Autor | |
---|---|
Typ utworu |
powieść |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego |
1906 |
Powieść swobodnie nawiązuje do średniowiecznej legendy o świętym pustelniku Pafnucym i byłej kurtyzanie, a później świętej Taidzie. Utwór spotkał się z nieprzychylną reakcją francuskich środowisk konserwatywnych i klerykalnych. „Tais” określano jako „lubieżną bajkę”, a jej autora nazywano „kontynuatorem Woltera i Renana”.
Tłumaczenia „Tais” na język polski dokonał Jan Sten, a jej wydania ukazały się w Polsce w 1906, 1922, 1923, 1925, 1927, 1931 i 1957 r.
W 1894 r. wystawiono w Paryżu operę Thaïs z muzyką Julesa Masseneta i librettem napisanym na podstawie powieści przez Louisa Gallet’a. W 1983 r. Ryszard Ber zrealizował film pt. „Thais” na motywach powieści France’a, z Dorotą Kwiatkowską (Thais) i Jerzym Kryszakiem (Pafnucy) w rolach głównych[1].