Taran wiertniczy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Taran wiertniczy (urządzenie do wiercenia udarowego hydraulicznego[1], taran hydrauliczny[2][3], taran Wolskiego[2]) – urządzenie wiertnicze wykorzystujące zjawisko udaru wodnego w celu zwiększenia siły uderzenia świdra w dno otworu wiertniczego. Skonstruowane w 1902 roku i opatentowane przez Wacława Wolskiego[1].