Tetracentron chiński
gatunek rośliny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tetracentron chiński[4] (Tetracentron sinense Oliv.) – gatunek z monotypowego rodzaju tetracentron z rodziny trochodendronowatych. Występuje w południowych Chinach oraz we wschodnim Nepalu, w Bhutanie, w północno-wschodnich krańcach Indii, w północnej Mjanmie i północnym Wietnamie[5][6]. Jest to drzewo rosnące w lasach, zwykle wilgotnych, często w dolinach strumieni[6][5], często także na skrajach lasów, zwykle zimozielonych, liściastych i mieszanych. Spotykany jest na rzędnych od 1100 m do 3500 m n.p.m.[5] Kwiaty zapylane są przez wiatr[4]. Drzewa te nie mają naczyń w drewnie wtórnym[4], a komórki ich cewek osiągają 4,5 cm długości[7].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd |
trochodendropodobne | ||
Rząd | |||
Rodzina |
trochodendronowate | ||
Rodzaj |
tetracentron | ||
Gatunek |
tetracentron chiński | ||
Nazwa systematyczna | |||
Tetracentron sinense Oliv. Hooker's Icon. Pl. 19: t. 1892 (1889)[3] | |||
| |||
|
Drzewo jest bardzo dekoracyjne z powodu wznoszących się konarów i gałęzi, żółtozielonych, zwisających kwiatostanów i liści przebarwiających się jesienią na jaskrawy, czerwony kolor. Młode liście są jednak wrażliwe na późne przymrozki[6].