Toshirō Mayuzumi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Toshirō Mayuzumi (jap. 黛 敏郎 Mayuzumi Toshirō; ur. 20 lutego 1929 w Jokohamie, zm. 10 kwietnia 1997 w Kawasaki[1][2]) – japoński kompozytor[3].
Toshirō Mayuzumi, 1952 | |||
Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1929 | ||
---|---|---|---|
Pochodzenie | |||
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1997 | ||
Gatunki | |||
Zawód | |||
|
Studiował w Tokio i Paryżu[3]. Do jego nauczycieli należeli Tomojirō Ikenouchi, Akira Ifukube i Tony Aubin[1]. Twórca grupy Ars Nova Japonica i współpracownik rozgłośni Tokyo Radio EMS[4]. W swojej twórczości łączył elementy tradycyjnej muzyki japońskiej z dokonaniami zachodniej awangardy[2][4]. Uważany za pioniera muzyki elektronicznej w Japonii, był pierwszym japońskim kompozytorem, który skomponował muzykę na taśmę (XYZ, 1955) i utwór na syntezator (Shusaku I, 1955)[2][5]. W jego dorobku znajdują się utwory orkiestrowe (m.in. Essays, Bacchanale, Mandala), symfoniczne (Microcosmos, Fireworks, Samsara, Texture, Tonepleromas 55, Phonologie symphonique, Sphénogrammes), opery (Kinkakuji) i balety (Bungaku, Olympics)[4]. Skomponował także muzykę do ponad 100 filmów, takich jak m.in. Ulica hańby Kenjiego Mizoguchi (1956) czy Biblia (1966) i W zwierciadle złotego oka (1967) Johna Hustona[5]. Ścieżka dźwiękowa do filmu Biblia była nominowana do Oscara[6].
Od 1964 roku przez blisko trzydzieści lat prowadził w telewizji program Koncert bez tytułu[3][6]. Zmarł na niewydolność wątroby[6].